Mijn eerste nacht in Ecuador heb ik heerlijk geslapen, ondanks dat het hotel (blok beton) naast een doorgaande weg lag en het raam niet dicht kon. 's Ochtends snel m'n spullen gepakt, de straat overgestoken en op de bus gestapt naar Otavalo. In Ecuador moet je $0,20 betalen om op het busstation te mogen. Wanneer de bus vertrekt, blijft er echter iemand in de deuropening hangen die de bestemming roept. De bus stopt dan ook meerdere malen om mensen binnen te laten. Je kunt hier trouwens ook overal uitstappen. Even een seintje geven en de bus stopt. Voor mij handig, want er is vanuit Tulcan geen rechtstreekse bus. Na +/- 2 uur wordt ik langs de snelweg uit de bus gezet. Al snel komt er een taxi en die brengt me netjes bij het hostel waar ik gereserveerd heb. Een leuk hostel met mooie binnentuin en een kamer voor me zelf. Ik merk dat ik echt weer moet wennen aan het alleen zijn en het is koud! Ik mis Colombia!

In het hostel is verder niemand te bekennen, dus ik besluit het stadje in te lopen. Otavalo is een grote stad, maar het centrum doet aan als een dorp. Iedere zaterdag is hier een grote markt, die de meeste straten van het centrum in beslag neemt. Ik arriveer echter op zaterdad, dus heb hem net gemist. Op een centraal plein is echter dagelijks een kleine markt en daar slenter ik wat rond. Ik drink wat in een restaurantje waar ik goede verhalen over gelezen heb en de mensen die ik daar spreek bevestigen inderdaad dat het eten heerlijk is. Mijn 'jugo de maracua' trouwens ook. Als 's avonds blijkt dat het restaurant van het hostel niet open gaat, keer ik er terug om te eten. Het restaurant is leeg, op mij na, maar het eten was erg goed. Terug in het hostel is er nog steeds niemand te bekennen, dus ik besluit vroeg te gaan slapen.

De volgende dag ontdek ik eindelijk mensen in het hostel en raak in gesprek met een Duits meisje dat die dag richting Quito gaat. Ik besluit met haar mee te gaan. Ik was graag naar de lagunes gegaan, maar er wordt streng afgeraden daar alleen naar toe te gaan. Ik heb weinig zin om weer een dag rond te slenteren, dus pak snel m'n tas. Quito is maar 2 uur met de bus, dus ik kan altijd weer terug.

Quito is een grote, grijze stad, maar Mariscal (Gringolandia), de wijk waar ons hostel is ziet er wel kleurig uit en op een gezellig terras lunchen we wat. Terug in het hostel raken we in gesprek met een Frans meisje en we besluiten nog wat van de oude binnenstad te gaan bekijken. Veel zien we daar echter niet van, want het begint al snel te regenen.

De volgende dag besluiten we om naar 'mitad del mundo' te gaan. Echt veel te touristisch, maar ik wil Ecuador niet verlaten zonder er geweest te zijn. Het stelt niet zo veel voor; een gele streep waar de evenaar zou lopen en op het midden een grote toren. Verder is het een soort dorp vol met restaurantjes en souvernirshops. Na wat foto's te hebben genomen, eten we wat en gaan op zoek naar de eiëren. Op de evenaar staat een tafeltje en daarin is een spijker getimmerd. Het is de bedoeling dat je daar een ei op laat balanceren. Dit lukt ons allemaal! (Zelfs zonder een ei kapot te laten vallen.) Na deze prestatie keren we weer terug naar Quito om meer van de oude binnenstad te zien. Ik moet eerlijk zeggen dat de stad weinig indruk op me maakt. Het is erg grijs en grouw. Het heeft een paar mooie basilika's, maar haalt het voor mij niet bij Cartagena. We drinken een lokale drank (canella) in een barretje en wanneer we vertrekken krijgen we van de eigenaar een roos. Ook in Zuid-America is het valentijnsdag.

Quito kan me niet echt bekoren en de volgende dag ga ik met het Franse meisje weer richting Otavalo. We gaan naar hetzelfde hostel waar ik eerder verbleef en zo rustig en leeg als het er een paar dagen geleden was, zo druk is het er nu. Er is een groep van =/- 30 Amerikaanse studenten die 3 maanden lang reizend les krijgen en voor een paar dagen in Otavalo zijn.

Met Eloise, het Franse meisje maak ik de hike naar de lagunes die ik graag wilde maken. En ik snap ook waarom ze afraden dit alleen te doen. Er is behalve natuur niets te bekennen en het weer is erg veranderlijk. Het ene moment is het stralend zonnig. Het volgende moment is het grijs en regent het. Binnen 10 seconden is er een mist binnen gedreven, waardoor we maar een zicht van 2 meter hadden, maar later was dit ook weer van het een op het andere moment verdwenen. We lopen hier uiteindelijk zo'n 6 uur rond, om weer opgepikt te worden door de eigenaar van ons hostel. Maar op de afgesproken tijd is er geen spoor van hem te bekennen. We besluiten hem alvast tegemoed te lopen, het is toch bergaf. Onderweg begint het te regenen en te onweren, maar na iedere bocht is de weg leeg. Uiteindelijk zien we de pick-up van het hostel na 45 minuten lopen. Volgens de eigenaar had hij een platte band. Of zou hij ons gewoon vergeten zijn?

De volgende dag bezoeken we een andere lagune. Wanneer het weer goed is moet het prachtig blauw/groen zijn. We hebben echter weer veel regen en het weer is grouw. Het water ziet er ook grouw uit. We maken nog een boottochtje, omdat er tegen ons gezegd was dat je dit niet mocht missen. Het blijkt echter dat je in 20 minuten rond een eilandje vaart dat midden in de lagune ligt. Best leuk, maar niet echt iets dat je niet mag missen. Het is behoorlijk koud en we zijn dan ook blij dat de taxichauffeur die ons op komt halen wel op tijd is. Hij brengt ons naar een stadje in de buurt dat bekend staat om zijn lederwaar. Het is wat lager gelegen dan de lagune en het weer is er betrekkelijk beter. Het is droog en later breekt zelfs de zon door. Het stadje blijkt inderdaad vol met winkeltjes die lederwaar verkopen. Ze verkopen echter allemaal hetzelfe! Hoe zo'n stadje kan blijven bestaan? Die avond gaan we vroeg slapen. De volgende dag is het zaterdag; de dag van de markt en volgens de informatie moet je vroeg opstaan om wat van de dierenmarkt mee te krijgen. We weten allebei niet of we er eigenlijk wel wat van mee willen krijgen; er wordt hier toch wat anders tegen dieren aangekeken dan in Nederland (of Frankrijk), maar we besluiten onze wekker te zetten.

De volgende dag vertrekken we om 06:30 (later dan geadviseerd) naar de dierenmarkt die net buiten het stadscentrum is. Onderweg komen we langs kooplui die hun stand al in orde aan het maken zijn en echt in iedere straat is bedrijvigheid. Op de dierenmarkt is het al erg druk en wordt flink gehandeld. Het is minder erg dan ik gedacht had, maar na 15 minuten houden we het toch voor gezien. We gaan terug naar het hostel om te ontbijten en na het ontbijt gaan we naar de warenmarkt. Heerlijk om hier rond te slenteren tussen alle kleuren en geuren. Wat jammer dat er niet zoveel in een backback gaat en ik nog wat maanden met deze backpack door moet. Veel van al dat moois laat ik dus voor wat het is. Maar met de kou van Quito in mijn achterhoofd kan ik het niet laten om een alpaca-shawl te kopen. Heerlijk warm!

Maar de markt is niet alleen mooi en gezellig, het is er ook vol met zakkenrollers en tas-slashers. Uit voorzorg heb ik alle waardevolle spullen in het hostel gelaten en mijn geld in een moneybelt. Om de sfeer van de markt vast te leggen, heb ik echter mijn grote camera mee in mijn schoudertas. Op een druk punt hoor ik stof scheuren en jawel; een scheur in m'n tas. De camera is te groot om op deze manier te rollen, ook als ik niets had gehoord. En verder zat er alleen wc-papier in mijn tas. Jammer dat dit er niet uit viel; was toch een mooie buit geweest. De tas heb ik weer geplakt met ducttape. Ik was al van plan deze achter te laten en een nieuwe te kopen. Ik heb echter nog geen mooie kunnen vinden. Maar met een beetje ducttape houdt hij het wel weer even vol.

Die middag stappen we weer op de bus naar Quito, want waar je hier ook heen gaat; je bus vertrekt vanuit Quito.

Momenteel zit ik in het hostel in Quito dit stuk te tikken. Ik loop nog steeds achter en tussen dit stuk en nu zit 1,5 week waarin ik je Ecuadoriaanse jungle heb bezocht en daar wat Spaanse lessen heb gehad. Tevens ben ik op zoek gegaan naar een boot voor een Galapagoscruise en morgen vertrek ik! Eerst 8 dagen op de 'Floreana' en daarna nog 4 dagen in een hostel. Zometeen ga ik naar 'Festival de danza Amazónica', een show vol Ecuadoriaanse dansen. Naar ik hoop een mooie, kleurrijke afsluiting van koud, grouw en regenachtig Quito!